Voor zorgprofessionals:
De neuritis vestibularis behoort tot de meest voorkomende oorzaken van acute perifere draaiduizelsyndromen. In de meeste gevallen is uitsluitend het superieure deel van de nervus vestibularis aangedaan (sUVP). Een nieuwe studie van Best et al. (2025) kon echter aantonen dat bij ongeveer een derde van de patiënten ook het inferieure deel betrokken is (s+iUVP) – met significante gevolgen voor ernst en langetermijnprognose.
Belangrijkste studieresultaten
- 36 % an de 96 UVP-patiënten vertoonde een gecombineerde laesie (s+iUVP).
- Deze groep liet zien:
- sterkere afwijking van de subjectieve visuele verticaal (SVV)
- verhoogde oculaire torsie (OT)
- hogere frequentie van pathologische Head-Impulse-Tests (HIT)
- significant gereduceerde cVEMP-amplituden aan de aangedane zijde
- Op lange termijn (gem. 4 jaar) hadden s+iUVP-patiënten hogere scores voor angst en psychische belasting (The Symptom Checklist-90 R and the Vertigo Symptom Scale).
Klinische implicaties
Een vroege identificatie van s+iUVP-patiënten met behulp van SVV, HIT en cVEMP is essentieel om:
- de prognose beter te kunnen inschatten
- een gerichte vestibulaire revalidatie in te zetten
- psychosomatische complicaties vroegtijdig te herkennen
👉 👉 Geïnteresseerd in meer kennis over neuritis vestibularis?
Dan raden wij onze praktijkgerichte IVRT® Opleiding tot therapeut voor duizeligheid en vestibulaire stoornissen aan – met actuele onderzoeksresultaten, differentiaaldiagnostische testen en praktijkgerichte therapieplanning.
Voor patiënten – eenvoudig uitgelegd
neuritis vestibularis – wanneer de hele evenwichtszenuw is aangedaan
Plotselinge draaiduizeligheid, misselijkheid, zweten, onzeker lopen – dit kan wijzen op een neuritis vestibularis , een ontsteking van de evenwichtszenuw in het binnenoor. Veel mensen herstellen goed – maar niet iedereen.
Onderzoekers ontdekten: als de hele zenuw is aangedaan (en niet alleen een deel), zijn de klachten vaak sterker en duurt het herstel langer.
Waaraan merk je dat?
- heftigere duizeligheid direct vanaf het begin
- problemen met het evenwicht, vooral in het donker of op oneffen ondergrond
- langer aanhoudende onzekerheid bij het lopen
- hoger risico op angst of een „dof gevoel in het hoofd“, ook weken of maanden later
Wat helpt?
- Een grondig onderzoek bij een specialist, om vast te stellen hoe ernstig de zenuw is aangetast
- Gerichte vestibulaire revalidatie met speciaal opgeleide therapeuten
- Zo nodig: psychologische begeleidingbij aanhoudende angst of onzekerheid
👉 Op zoek naar hulp?
Hier vindt u speciaal opgeleide therapeuten bij u in de buurt:
Naar IVRT® therapeut zoeken
Conclusie:
Een bijkomende beschadiging van het inferieure deel van de evenwichtszenuw leidt bij acute unilaterale vestibulaire functiestoornis tot een sterkere vestibulaire beperking en kan een trigger zijn voor langdurige symptomen.
Een vroege identificatie van deze patiënten kan het klinische beloop verbeteren, het herstel versnellen en secundaire psychosomatische klachten helpen voorkomen.