Voor zorgprofessionals:
Anti-duizeligheidsmedicatie (AVM) zoals betahistine wordt in de huisartsenpraktijk veel voorgeschreven, ondanks beperkte bewijsvoering voor effectiviteit. Problematisch is vooral dat een aanzienlijk deel van de recepten langdurig wordt voortgezet – ook zonder duidelijke vestibulaire diagnoseEen recente Nederlandse studie levert nu voor het eerst systematische gegevens over frequentie en voorschrijfduur in de eerstelijnszorg.
Studieopzet:
- Design: retrospectieve cohortstudie (routine-databaseanalyse)
- Data: >1,2 miljoen patiënten uit 269 huisartsenpraktijken (NL, 2018–2021)
- Inclusie: volwassenen met vestibulaire symptomen en/of AVM-voorschriften
- Primaire uitkomstmaten: frequentie & duur van AVM-voorschriften, voorspellers van langdurig gebruik
Centrale resultaten
- Van 73.650 patiënten met vestibulaire klachten kregen 6.1729,2 %) een AVM-recept.
- Daarvan gebruikte 32 % langdurig medicatie.
- 88 % van de behandelden had géén Ziekte van Menière, toch was Ménière geassocieerd met langdurig voorschrijven.
- Hogere leeftijd verhoogde de kans op langdurig AVM-gebruik.
- Patiënten met benigne paroxismale positie duizeligheid (BPPD) of aspecifieke duizeligheid kregen minder vaak langdurig AVM.
- Huisartsenpraktijken in stedelijke gebieden schreven minder vaak langdurig voor.
Conclusie voor de klinische praktijk
- AVM zoals betahistine worden vaak off-label en zonder duidelijke indicatie voorgeschreven..
- De hoge aandeel langdurige voorschriften wijst op een structurele overbehandeling – vooral bij aspecifieke duizeligheid of BPPD.
- Vestibulaire diagnostiek en het gerichte vestibulaire revalidatie worden in de huisartsenpraktijk nog nauwelijks benut.
👉 Geïnteresseerd in een diepgaande opleiding vestibulaire revalidatie en de optimale toepassing daarvan?
Voor actuele opleidingen zie de IVRT-nascholingszoeker.
Voor patiënten – eenvoudig uitgelegd
Medicijnen tegen duizeligheid op lange termijn? Waarom dat vaak niet helpt – en wat beter werkt
Veel mensen met duizeligheid krijgen van de huisarts medicijnen zoals betahistine. Een nieuwe Nederlandse studie onderzocht nu hoe vaak deze middelen worden voorgeschreven – en of ze zinvol zijn.
Wat kwam eruit?
- Van meer dan 73.000 patiënten met duizeligheid kregen ongeveer 6.000 medicatie.
- Een derde daarvan gebruikte die langdurig – vaak zonder duidelijke diagnose zoals Ziekte van Menière.
- Vooral oudere mensen kregen vaker langdurige medicatie.
- Bij lichte of positie duizeligheid (BPPD) werd minder vaak langdurig voorgeschreven.
- In steden werd voorzichtiger voorgeschreven.
Waarom kan dit een probleem zijn?
- Voor veel van deze middelen – zoals betahistine – is de werking niet overtuigend bewezen..
- Ze kunnen bijwerkingen hebben en pakken de echte oorzaak vaak niet aan.
- Bij BPPD of evenwichtsstoornissen helpen Bevrijdingsmanoeuvres en gerichte oefeningen („vestibulaire revalidatie“) meestal beter.
Wat kunt u doen?
Gebruikt u regelmatig medicatie tegen duizeligheid?
→ Vraag uw arts of dat nog echt nodig is.
Laat uw duizeligheid goed onderzoeken – soms ligt er een behandelbare oorzaak aan ten grondslag zoals positie duizeligheid (BPPD) .
Er bestaan speciaal opgeleide therapeuten die duizeligheid zonder medicijnen effectief behandelen.
Wilt u meer weten over vestibulaire revalidatie en evenwichtsaandoeningen, bekijk onze Patiënteninformatie hierover.
Deze therapieën worden aangeboden door IVRT®-duizel- en vestibulairtherapeuten .
Conclusie
Medikamente gegen Schwindel sind weit verbreitet – maar vaak onnodigEen goede diagnose en Medicijnen tegen duizeligheid worden veel voorgeschreven. Vraag advies aan een specialist voor een veilige en effectieve behandeling.
🎯 Alle speciaal opgeleide IVRT®-duizel- en vestibulairtherapeuten vindt u via de IVRT-therapeutzoeker